Njarðarnes

Ég hef verið spurður út í félagið Njarðarnes og tel rétt að upplýsa aðeins frekar um það.  Ítarlegri pistill fylgir vonandi, þegar tími gefst til.

Félagið er tilgreint 100% dótturfélag í ársreikningi Byrs (http://byr.is/upload/files/forsida/arsreikningur_31_12_2008_byr.pdf), skoðið bls. 34.

Samkvæmt ársreikningi félagsins fyrir 2008 (dagsetning aðalfundar 17.2.2009) voru stjórnarmenn:

120357-7949: Eiður Gunnlaugsson

160166-5769: Jón Björnsson

240969-3439: Jón Þorsteinn Jónsson

Framkvæmdastjóri:

170648-3079: Jón Kristinn Sólnes

Endurskoðendur/skoðunarmenn:

110959-5919: Arnar Eyfjörð Árnason

Reikningurinn, sem er staðfestur af stjórn með undirritun hennar, sýnir neikvæða afkomu upp á tæpar 9 milljónir. Rekstarafkoma án afskrifta og fjármagnsliða er neikvæð upp á um 16,4 milljónir.  Fastafjármunir eru einungis ein bifreið að verðmæti 4.081.150, skv. ársreikningi.

   

Ástæða þess að ég byrjaði að skoða félagið er tvíþætt:  Annarsvegar er ársreikningurinn fyrir Byr 2008 varðandi félagið augljóslega rangur (skoðið tekjurnar og berið saman við eignirnar skv. ársreikningi Njarðarness).  Hinsvegar tengdist félagið Jóni Kr Sólnes og Jóni Þorsteini Jónssyni og ég var sl. sumar farinn að fá tilfinningu fyrir því að mjög margt í tengslum við þá gæti verið málum blandið (reynslan af Exeter Holdings var bitur). 

Það sem mér blöskraði algjörlega við Njarðarnes (líkt og mér blöskraði að sjá viðtalið við Sigrúnu Björk) var óskammfeilnin í Jóni Kr Sólnes; að þiggja 300 þús/mánuð fyrir að sinna starfi stjórnarformanns Byrs (sem var engin ofrausn í raun, því hann fékk alveg að vinna fyrir kaupinu sínu þar) og vera á sama tíma á verulega háum launum og bíl hjá dótturfélagi sparisjóðsins, með mjög vafasamar starfsskyldur.  Skýringar Jóns Kr Sólness voru afar ósannfærandi og sagði hann sig að lokum frá starfinu, nokkrum dögum eftir húsleit sérstaks saksóknara.

Á stofnfjáreigendafundi Byrs 15.1.2010 fjallaði ég um stjórnarhætti í Byr sparisjóði og nefndi þar m.a. athæfi Jóns Kr Sólness sem dæmi um stjórnunarhætti sem mörkuðust frekar af umhyggju fyrir eigin velferð en þess fyrirtækis sem hann var kjörinn til að starfa fyrir.  Slíkir stjórnunarhættir eru grunnurinn að stöðu sparisjóðakerfisins eins og hún er í dag.